Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020

Δεν θέλησες,
Δεν επιτέθηκα,
Δεν αμύνθηκες.
Όλες οι αρνήσεις απλώθηκαν όπως σπάει
στο πάτωμα ένα βάζο με μπίλιες.
Κι έσπασαν κι αυτές σ' ένα ναι.

(κείμενο Μέλια Πουρή)


 

Κυριακή 28 Ιουλίου 2019

Αόρατη μνήμη


Αόρατη μνήμη
Η συμμετρία της απειλής
δεν φάνηκε απ’ τα μισάνοιχτα μάτια,
αλλά στον τρόπο που εκείνη κράταγε αγκαλιά  -με τόση αγάπη-
ένα συνοθύλευμα από πεταμένα κλειδιά, κλαδιά ακακίας, χαλασμένα σαξόφωνα, κοχύλια με πίσσα, ελατήρια από ξύλινα μανταλάκια, ένα κομμάτι από την πιο μελωδική κιθάρα, ένα παιδικό αλογάκι κι αποξηραμένα τριαντάφυλλα με σκόνη τριάντα ετών πάνω τους.

Όλα αυτά που η αόρατη μνήμη τους διαβάζεται στο δέρμα μας
από τους σιωπηλούς του κόσμου.
(Μέλια Πουρή)








Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

Φυγή - Escape


Φυγή
Η φυγή μας δεν απέτρεψε τίποτα
Ούτε οι καρποί έμειναν άγουροι
ούτε οι βάρκες στην ακτή.
Αλλά όταν επιστρέψαμε επιταχύνθηκαν όλα.
Συναντηθήκαμε και δεν γλιτώσαμε ούτε ένα φιλί.

Μελάνι σε χαρτί 29,7*42 εκ.
Escape
Our escape has not prevented anything
Neither have the fruits remained unripe
Nor are the boats on the coast.
But when we returned everything accelerated. 
We met and did not miss a kiss
Ink on paper 29,7*42 cm



Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018

Ο πάτος του πηγαδιού - The bottom of the well


Ο πάτος του πηγαδιού
Έτσι ο καθρέφτης έσκυψε προς το μέρος του 
και του έδειξε το δροσερό πάτο του πηγαδιού
Εκεί ήταν το λίγο πριν αποκοιμηθείς βλέμμα 
και το σώμα-αστερίας στο βράχο.

Μελάνι σε χαρτί 29,7*42 εκ.
The bottom of the well
So the mirror leaned toward him 
and showed him the cool bottom of the well.
There it was, the look just before you fall asleep 
and the starfish-body on the rock

Ink on paper 29,7*42 cm





Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

ο Χρόνος - the Time


Ο Χρόνος
Από την άκρη των δαχτύλων
από το κέντρο της κοιλιάς
και με την ίσια σου την πλάτη
έρχεται ο χρόνος: δύο λεπτάκια, κι ίσα που πάλι ξεγλιστρά.

Μελάνι σε χαρτί 29,7*42 εκ.
The time
From the fingertips
from the center of the abdomen
and with your straight back
the time comes: two minutes, only to slip away again.

Ink on paper 29,7*42 cm





Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018

Άγγιγμα - Touch


Άγγιγμα
Τις μέρες που μ αγκάλιαζες
κοίταζα διαρκώς το χώμα
για να μην αναγνωρίσουν στα μάτια μου την ευτυχία κι αρχίσουν τις ερωτήσεις
κυρίως όμως γιατί ένιωθα στο δέρμα μου όλα σου τα αγγίγματα να ξανανθίζουν μόνα τους
σαν πολύχρωμο κουστούμι αποκριάς,
παράταιρο με τη σοβαρότητα του κόσμο.

Μελάνι σε χαρτί 29,7*42 εκ.
Touch
The days you embraced me
I constantly gazed at the ground
For fear of happiness being recognized in my eyes, and therefore the questions would begin
but mainly because I felt your touch blossoming on my skin yet again
alone like a multicoloured carnival costume,
unsuited to the seriousness of the world.

Ink on paper 29,7*42 cm




Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

Ο καημός του Ορφέα - The longing of Orpheus


Ο καημός του Ορφέα
Πίσω από την πλάτη σου κρύβονταν τα πουλιά
που όσο κι αν γύριζες δεν αξιώθηκες να δεις.
Μόνο η ζεστασιά και το κελαίδισμα έμειναν.
Και του Ορφέα ο καημός για όσα ποτέ δεν είδε.

Μελάνι σε χαρτί 29,7*42 εκ.
The longing of Orpheus
The birds were hiding behind your back,
but you never managed to see them, no matter how many times you turned.
Only the warmth and the chirruping remained.
And the longing of Orpheus for what he never saw.

Ink on paper 29,7*42 cm