Ο παραμορφωμένος ήχος χάνεται στη θέα που ξεπροβάλλει απ' το μεγάλο παράθυρο.
Η προεργασία έχει τελειώσει και η αναμονή έχει αρχίσει.
Οι εικόνες στο μυαλό μου δεν είναι διαυγείς
και η σκέψη μπερδεύεται όσο περνούν οι ώρες τις νύχτας.
Τα διαλυμένα φτερά με συγκρατούν δυνατά στο έδαφος,
κάνοντας τη φυγή μου ακατόρθωτη.
Τα σταυρόλεξα, τα βιβλία κι οι σημειώσεις δε θα εμποδίσουν
τα σημεία της νύχτας να εκτροχιαστούν.
Και ‘γώ να περιμένω το αναπόφευκτο να συμβεί...
(σχέδιο: Matina Nord)
